Sennilega hagstæðara fyrir Ólaf F að fótbrotna

„Ég var nokkuð langt niðri á tímabili, en sótti mér viðeigandi aðstoð og aðhlynningu til að sigrast á þessum veikindum. Þúsundir Íslendinga lenda í svipuðum erfiðleikum á hverju ári, en snúa fullfrískir aftur út í samfélagið."  segir Ólafur í viðtali við Kolbrúnu Bergþórsdóttur í 24 stundum í dag.

Af hverju sjá pólitískir andstæðingar og fjölmargir fordómafullur íslendingar ástæðu til persónulegra árása af þessu tilefni.  Hefðu þeir pískrað í hverju horni og málað skrattann á vegg ef Ólafur hefði verið fótbrotinn?  Og hefðu ungliðahreyfingar flokkana galað sig hása á áhorfendapöllum Ráðhússins í von um að rífa upp brjósklos t.d.?  Það var lágkúra ef tilgangurinn var sá að taka Ólaf F á taugum í ljósi sjúkdómasögunnar.  Voru óvægnir fordómar samélagsins þarna í sinni birtingarmynd?

Þetta rifjar upp fyrir mér að eitt sinn fyrirfór sér maður í litlu sjávarplássi á Íslandi.  Bréfið sem hann skildi eftir sig og minningargreinar helstu vina hans skáru úr um að hann þjáðist af þunglyndi.  Ég kynnti mér málið og í ljós kom að nokkrir raunverulegir vinir mannsins höfðu mælst til þess að hann leitaði sér lækninga við þunglyndinu.  Þeir voru þó mun fleiri í kringum hinn sjúka sem vöruðu við slíku.  Fordómar þjóðfélagsins í garð þeirra sem leituðu sér lækninga út af þvílíkum kvillum væru óbærilegir, að þeirra sögn.  Nú jæja, hverjir voru þá réttsýnir.  Jú, minnihlutinn í því máli.  Því miður. 

 

 

Hmm, Ö hmm, má þá treysta því?

Mér var sögð saga af kempunni Jónasi frá Hriflu.  Alþingismanni framsóknar fannst sér misboðið og hótaði í ræðustól þingsins að segja af sér.  Heyrðist þá Jónas tauta: "Hmm, Ö hmm, já má þá treysta því?"  Þingmaðurinn stóð ekki við stóru orðin.  Ekki var sömu sögu að segja af hótun Björns Inga Hrafnssonar í síðustu viku.  Guðni formaður gekk á eftir honum og til þes urðu fleiri háttsettir í framsókn.  En allt kom fyrir ekki.  Nú hefur Björn Ingi sagt af sér.  Ekki batnar það og enga trú hef ég á því að Guðjón Ólafur bjargi málum.  Fráleit vinnubrögð af hans hálfu sína e.t.v. að flokkur sem m.a. byggði á hugmyndum um öfgalausa pólitík á miðjunni og samvinnu fólks hefur týnt málefnum sínum.  Allt snýst nú um persónur og leikendur.  Ef hin málefnalega pólitík framsóknar er týnd er hætt við því að flokkurinn verði ekki 100 ára. 

Þynnast enn raðir þingeyinga - stóriðju vantar

Skarpur, blað allra þingeyinga, greinir frá fólksfjöldaþróun í Þingeyjarsýslum á árinu 2007.  Í anda jákvæðrar ritstjórnarstefnu blaðsins og óbilandi bjartsýni Þingeyinga á sjálfa sig (heimótti segja sumir); var greinin samanþjöppuð á næstöftustu vinstri síðu.  Engin tilraun er gerð til þess að túlka tölurnar í fyrirsögn, enda er þróunin í sýslunni nær alls staðar neikvæð, nema kannski í þéttbýlinu á Laugum í Reykjadal þar sem fjölgaði um 8,2%.  Íbúar stærsta sveitarfélagsins Norðurþings, sem nýverið var sameinað úr Húsavík, Reykjahverfi, Kelduhverfi, Kópaskeri og Raufarhöfn, eru  nú 2.970 og með sömu þróun verða þeir orðnir jafnfáir og íbúar Húsavíkur einnar voru um 1980! Þingeyingum hefur fækkað um 2,1% á árinu, sem er meiri fækkun en verið hefur undanfarin ár.  Þingeyingar eru nú einungis 4.964 talsins.

Nú má ekki bíða stundinni lengur eftir því að taka ákvörðun um álversframkvæmdir á Bakka  með vistvænum orkugjöfum sýslunnar.  Það er góð tímasetning einmitt nú þegar hagkerfið snýst hægar,hlutabréfin lækka og ekki má veiða fisk.  En það síðasttalda, aflasamdráttur, hefur verið ein af meginskýringunum fyrir kreppum og samdrætti í efnahagslífi Íslendinga frá stofnun lýðveldisins.  Hinar meginskýringarnar hafa verið olíuverðshækkanir og verðfall á mörkuðum fyrir fisk.

Koma svo.  Sérstaklega ráðherrar samfylkingarinnar.  Ákvörðunin um að styðja stóriðja en stoppa hana alls ekki er bæði réttari og léttari nú í ársbyrjun 2008. 

Gleðilegt ár og gott skaup

Gleðilegt ár!  Skaupið var fínt.  Leikstjórinn stóð sig ágætlega.  Greinilega vanur maður.  T.d. var tempóið rólegt í upphafi til að geta bætt í seinni hlutann.  Auglýsingin fór nærri framhjá mér.  Segi bara eins og gamli maðurinn sem keypti sér líftryggingu fyrir flugferð og lenti svo heilu og höldnu: "Þar fóru milljónir fyrir lítið". (Það var reyndar hundraðkall í hans tilfelli, enda langt síðan).   En það er gömul saga og ný að þeir sem eru í góðu skapi á gamlárs upplifa skaupið skemmtilegt, en hinir neikvæðari/þreyttari sjá ekki spaugilegu hliðarnar. Gagnrýni á skaupið má oft lesa í því ljósi.